-
Hoe ik met twee kleintjes de deur uit ga
Toen ik in verwachting was van mijn oudste, heb ik vol trots een kinderwagen aangeschaft. Gevalletje nesteldrang. Ook kocht ik een draagdoek, om af te kunnen wisselen als ik de deur uit ging. Zo kon ik mijn baby de ene keer dragen, en de andere keer in de wagen meenemen. Nu ik twee kindjes heb, heb ik nog steeds dezelfde wagen. Maar daar kan maar één kindje in, wat betekent dat ik nu bijna altijd zowel draag als duw! Tegenwoordig doe ik dat vooral met de draagzak. Hoe dat bevalt, vertel ik je vandaag!
-
Weer of geen weer, lekker naar buiten!
Het lukt natuurlijk niet altijd, maar ik probeer het toch: iedere dag wil ik naar buiten met mijn dochtertjes. Het is steeds een hele onderneming, dat wel: kindjes inpakken, oudste dochter in de wandelwagen, jongste dochter in de draagdoek of -zak, mezelf aankleden. Maar het is zó goed. Vandaag geef ik je 5 redenen waarom het zo goed is om elke dag naar buiten te gaan, zowel voor jou als voor kindjes. Belangrijk om even te lezen in november, nu de meest gure maanden aanbreken en die warme kachel stiekem ook wel errug aantrekkelijk is…
-
Waarom het goed is om je kindje te dragen
Bij mijn oudste meisje heb ik het maandenlang gedaan en nu doe ik het weer bij mijn jongste: elke dag draag ik mijn dochter zeker een paar uur. Je kunt dit regelmatig op foto’s zien die ik plaats op facebook en instagram. Mijn dochtertje vindt het erg fijn om gedragen te worden, ik vind het ook fijn om haar dicht bij me te hebben, en het is soms ook gewoon noodzakelijk. Maar dragen is niet alleen maar fijn of noodzakelijk, het is ook goed voor je kindje. Vandaag vertel ik je hier meer over.
-
Was ik mijn kindje maar blijven dragen…
Je kindje bij je dragen, zowel binnenshuis als buitenshuis, is een praktijk die in Nederland niet zo veel voorkomt, maar in niet-Westerse landen de normaalste zaak van de wereld is. Daar hebben ze vaak geen fancy kinderwagens om je baby in voort te duwen, maar draag je je kindje dicht tegen je aan, op je buik, heup of rug. Niet in je armen, maar in een doek, die je stevig vastknoopt zodat je kindje goed vastzit en jij je handen vrij hebt om iets te doen. Een schitterende gewoonte, vind ik zelf, en daarom begon ik er ook enthousiast mee.